Guusje werkt sinds 2020 samen met stichting Open mind als tentoonstellingsmanager, communicatiemedewerker en projectleider mee aan de totstandkoming van de projecten en de bevordering van hun zichtbaarheid en die van de stichting. Deze maand vertelt ze over de impact die we samen realiseren!
Ik ben bij Open mind begonnen als stagiair waarin ik onderzoek mocht doen naar het project Oudroze met de doelstelling, hoe kunnen de levensverhalen van 70+ LHBTI ruggensteun bieden aan jongeren LHBTQI+? Een interessant onderzoek, waarbij ik veel gesprekken heb gevoerd om tot een communicatieplan te komen. Naast dit onderzoek ondersteunde ik de projecten online samen met een medestagiair. We verdiepten ons in de persoonlijke verhalen, en ik sprak verschillende geportretteerden. Hierdoor kwam ik er snel achter hoe waardevol deze projecten en de stichting zijn om taboes bespreekbaar te maken, hoe het geportretteerden kracht geeft, en omstanders kennis biedt.
Ik dacht: wat is dit stoer van deze mensen dat ze erover durven te praten en zichzelf vast willen leggen op beeld om anderen te helpen.
Het project ‘OPEN over depressiviteit’, over jongvolwassenen en hun mentale gezondheid raakte me op persoonlijk vlak omdat ik zelf toendertijd ook door mentale problemen ging. Ik dacht: wat is dit stoer van deze mensen dat ze erover durven te praten en zichzelf vast willen leggen op beeld om anderen te helpen. Ik voelde me enorm gemotiveerd om daar iets mee te doen. Daarnaast heb ik vanuit mijn studie communicatie veel passie gevonden voor beeld en taal. Maar dan ook meer richting de kunstvorm van communicatie. Dus hoe kan je met kunst impact maken op de maatschappij? Dat vind ik heel interessant. Eigenlijk kwam alles hier samen bij Open mind. Mijn passie voor kunst, vormgeving, mijn achtergrond in communicatie, het willen inzetten voor de mensen en iets willen bijdragen aan de samenleving.
Wat vind jij het leukst aan je werk?
Dat ik kennis mag vergaren over specifieke onderwerpen die vaak zwaar beladen zijn. Ik vind het interessant dat je door middel van een expositie je kan verdiepen in maatschappelijke problemen en vanuit die kennis de motivatie creëert om gezamenlijk het gesprek op gang te brengen. Daardoor krijg ik het gevoel alsof ik toch iets kan bijdragen aan onze maatschappij.
Welke dag of moment zal jij nooit meer vergeten binnen je werkzaamheden?
Een moment dat me heel erg is bijgebleven is de lancering van Femicide. Dit was mijn eerste project als projectleider. We gingen de portretten en verhalen onthullen van twaalf slachtoffers die door hun (ex-)partner zijn omgebracht, verteld door de nabestaanden. Terwijl de onthulling plaatsvond, ontstond een soort stilte waarin verdriet en bewustwording voelbaar was. Een gevoel van samenhorigheid. Het was emotioneel, maar tegelijkertijd erg warm en fijn omdat mensen steun bij elkaar zochten en vonden. Dit vond ik heel bijzonder, ik krijg er nog kippenvel van.
Wat betekent open-minded voor jou?
Ik denk dat open-minded voor mij betekent dat je niet oordeelt over een situatie of over mensen, maar dat je probeert te begrijpen waarom mensen bepaalde keuzes maken of zijn wie ze zijn. In plaats van dat je iemand zo wegzet of gelijk een oordeel velt.
Wat zou jij mensen nog willen meegeven?
Dat mensen niet het gevoel hebben dat ze er alleen voor staan.
Dat het goed is om je te blijven verdiepen in de ander en in maatschappelijke thema’s. Zo blijven we op de hoogte van elkaars worstelingen, problemen en omstandigheden. Dat mensen niet het gevoel hebben dat ze er alleen voor staan, maar dat je op de hoogte bent van deze situaties in Nederland en dat je er op die manier indirect voor elkaar kunt zijn.
No comments