Bekijk en beluister HIER het bewegende portret van Ozan
#OPENoverdepressiviteit – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – SEE FOR ENGLISH BELOW
Foto: Linelle Deunk | Tekst: Open mind
Onmacht
Ik ben de jongste uit een gezin met een broer en twee zussen. Mijn ouders zijn op heel jonge leeftijd, toen mijn oudste zus 1 was, uit Turkije naar Nederland gekomen. Het was altijd heel prettig thuis, totdat mijn oudste zus ging daten.
Mijn vader was er op tegen, maar veel aan het werk en dus niet thuis. Mijn moeder was er niet echt op tegen, maar mijn broer wel en daar ging het mis. Er bouwde zich een spanning op in de familie. Mijn zus ging ineens uit en kwam dan later thuis. Mijn ouders maakten zich zorgen. En later, toen mijn broer er achter kwam dat ze uit ging met een niet Turkse man, flipte hij compleet.
In de tijd daarna werd mijn zus heel erg aangepakt. Ze mocht dit niet en dat niet, kreeg ondervragingen en ze moest natuurlijk stoppen met die man. Ik was 15 en kon gewoon niets doen. Je hebt een broer en een zus van ergens in de 20 en die vechten. Ik kon er helemaal niets mee en ik snapte het ook niet, want ik ben totaal niet racistisch.
Ik voelde de onmacht. Ik was eenzaam, kon er met niemand over praten en voelde me gewoon minder. Onzeker ook. Dat duurde zeker twee jaar. Die onzekerheid over mezelf. Het is alsof je in een doos zit. Het is donker en je hebt alleen maar negatieve dingen in je hoofd, over jezelf ook. Dat is heel kenmerkend van depressiviteit voor mij, dat je jezelf afsluit van anderen. Ik praatte met niemand. Ik deed gewoon niks.
Wel ging ik toen steeds meer naar de sportschool en dat is goed voor je mentale gezondheid. Dat was mijn uitlaatklep. Je denkt dan alleen maar aan sporten en vergeet even alles om je heen. Heel langzaam kwam ik eruit. Ik maakte nieuwe vrienden in de gym. Ik was er elke dag, dus dan bouw je een band op met mensen. Of het nou gewoon ‘hoi’ was of samen iets eten, ik had contact en deed weer dingen met andere mensen.
Uiteindelijk kon ik ook met mensen praten over mijn depressie, maar nooit met mijn familie. Sinds een paar jaar woon ik op kamers met tien andere studenten. Na mijn bachelor Biologie doe ik nu een master Natuurwetenschappen en Bedrijf en als bijbaan help ik gehandicapte mensen uit bed.
Ozan
Powerlessness
I’m the youngest in a family with a brother and two sisters. When my parents were really young, and my oldest sister was 1 year old, they came from Turkey to the Netherlands. It was always really nice at home, until my oldest sister started dating.
My father was really against it, but worked a lot and thus wasn’t home. My mother wasn’t really against it, but my brother was and that’s where it went wrong. Tension started building in the family. My sister would suddenly go out and come home later. My parents were worried. And later, when my brother discovered she wasn’t seeing a Turkish guy, he completely flipped.
In the following time my sister got handled a lot. She couldn’t do this and couldn’t do that, got questioned and of course had to leave that guy. I was 15 and simply couldn’t do anything. Imagine having a brother and sister of 20-something who are fighting. I couldn’t do anything with it and didn’t understand it, because I’m not racist at all.
I felt powerless. I was lonely, couldn’t tell anyone about it and just felt like I was lesser. Insecure, as well. That lasted two years, for sure. That insecurity about yourself. It’s like you’re in a box. It’s dark and you only have negative things in your head, about yourself too. That’s very characteristic of depression to me, that you close yourself off from others. I didn’t talk to anyone. I just didn’t do anything.
I did start going to the gym more often and that’s good for your mental health. That was my outlet. You just think about working out and forget everything around you for a moment. Slowly I came out of it. I made new friends in the gym. I came every day, so that allows you to bond with people. If it’s just saying hi or getting food together, I had contact and did things with others again.
Finally I could talk to people about my depression, but never with my family. Since a few years, I live in dorms with ten other students. Besides my bachelor Biology I now do a master Natural sciences and Business and as a side job I assist people with a disability.
Ozan
