Van 1 t/m 23 juli in het Atrium van het stadhuis Den Haag
Vanaf 1 juli is in het Atrium van het Haagse stadhuis de indringende tentoonstelling Niet Mijn Keuze te zien. Tien portretten van slachtoffers en hulpverleners brengen de vaak verborgen en harde werkelijkheid van huwelijksdwang en achterlating aan het licht. De expositie is een initiatief van het Landelijk Knooppunt Huwelijksdwang en Achterlating (LKHA), dat dit jaar tien jaar bestaat, in samenwerking met fotograaf en kunstenaar Ernst Coppejans en Stichting Open mind.
‘Een klasgenoot die ineens verdwijnt. Een buurvrouw die niet terugkomt van vakantie. Een vriend die onbereikbaar wordt. Het gebeurt, ook hier,’ zegt Diny Flierman, manager van het LKHA. ‘Met deze tentoonstelling willen we de stilte doorbreken. Niet door te choqueren, maar door te raken. We willen slachtoffers laten zien dat ze niet alleen staan en hulp kunnen krijgen. En omstanders aansporen om signalen te herkennen en te durven handelen.’
Onzichtbaar en toch dichtbij
Huwelijksdwang en achterlating lijken ver van het bed, maar zijn schrijnende realiteiten in Nederland. Jaarlijks worden naar schatting 900 jongeren gedwongen te trouwen. Daarnaast worden meer dan 800 mensen – vaak kinderen, jongvolwassenen of vrouwen al dan niet met hun kinderen – tegen hun wil in het buitenland achtergelaten. Alleen al in 2024 ontving het LKHA 68 meldingen, waarvan het merendeel over achterlating ging. De cijfers van alle Veilig Thuisorganisaties in Nederland zijn nog hoger.
Verhalen als middel tot verandering
De tentoonstelling bestaat uit vijf portretten van slachtoffers en vijf van hulpverleners. Hun verhalen zijn anoniem, maar krachtig. Ze tonen pijn, strijd én hoop. Volgens het LKHA is het delen van deze verhalen cruciaal om verandering teweeg te brengen. ‘We hopen oprecht dat meer bekendheid over dit onderwerp iemand kan redden,’ zegt fotograaf Ernst Coppejans. ‘Dat er bij een hulpverlener of een docent op een basisschool een belletje gaat rinkelen – dat ze denken: ‘Hé, misschien gaat het daar niet goed.’
De tentoonstelling is gratis toegankelijk van 1 tot en met 23 juli, tijdens de openingstijden van het Atrium van het stadhuis in Den Haag. Daarna reist de expositie door naar andere steden in Nederland.
Over Ernst Coppejans
Ernst Coppejans is fotograaf en kunstenaar. In zijn werk richt hij zich vaak op mensen en verhalen die minder zichtbaar zijn in de samenleving. Eerder werkte hij aan projecten over mensenhandel, LHBTI-ouderen, intersekse personen en dakloze LHBTIQA+-jongeren in New York City. Voor Niet Mijn Keuze maakte hij portretten van mensen die te maken kregen met huwelijksdwang of achterlating, en van de hulpverleners die slachtoffers bijstonden. Zijn stijl is persoonlijk, respectvol en bedoeld om bewustzijn te vergroten.
Over het Landelijk Knooppunt Huwelijksdwang en Achterlating (LKHA)
Het LKHA is het kennis en expertisecentrum op gebied van huwelijksdwang en achterlating. Het Knooppunt adviseert professionals bij de aanpak van complexe zaken. Het LKHA is het aanspreekpunt voor het ministerie van Buitenlandse Zaken als slachtoffers van huwelijksdwang en achterlating in het buitenland hulp nodig hebben. Het LKHA verifieert de melding en in geval van huwelijksdwang of achterlating worden slachtoffers ondersteund bij de terugkeer naar Nederland. Het LKHA werkt nauw samen met gemeenten, het LEC EGG van de Nationale Politie en alle politie onderdelen die conform de vastgestelde methode werken en Veilig Thuis (Advies- en Meldpunt Huiselijk Geweld en Kindermishandeling) dat de meldingen registreert, betrokkenen adviseert en de hulpverlening op gang brengt.
No comments